Ang mag desisyon natin sa buhay ang nagdadala sa atin sa mabuti o kaya naman ay sa masama ang bawat isa sa atin ay mayroong kanya-kanyang sapat na pagiisip sa pag gawa ng mga hakbangin sa buhay > subalit kapag namalas natiin na ang ating mga paa ay pagod na sa paghakbang ay mainam muna na magpahinga kahit panandalian,upang ng sa ganoon ay maipagpatuloy pa nito ang napakahabang hakbangin tungo sa tagumpay.
Ewan nga ba. Isang misteryo din ito. Isa rin itong realization. Bilang isang manunulat, may malawak na pag-iisip na simpleng gawa ay may malaking kahulugan
Ang buhay ay parang paglalakad. Tayo ang may desisyon kung tayo ay gagawa ng hakbang at tutunguhin ang isang landas. Hindi dapat natin isisi sa ating mga paa kung tayo may naliligaw, bagkus, tayo ang may gawa ng bawat desisyon ng ating buhay.
nagustuhan ko ang akda. tila nagsasabi sa atin na kahit gaano na kasakit, kahirap ang mga dinaranas natin sa paglalakbay natin sa buhay, ay kailangan nating tuluyang tumuloy at huwag huminto sa paglakad.
Sa tula, isinasambit ng may akda na sya'y napapagod na at tila ayaw na nyang magpatuloy sa buhay ngunit nagpatuloy pa rin sya kahit sya'y nagtitiis dahil sa mga sumusuporta sa kanya. Maganda ang tula, mai-aaplay sa buhay.
sa buhay natin kelangan nating magdesisyon na siyang naghahantong s mbuti at masamang resulta nito sa ating buhay. kelangan nating pag-isipan ang lahat ng ating mga desisyon na siyang magtutungo sa atin sa tamang landas.
May mga bagay tayong pinagdadaanan sa buhay na minsa'y pinagdadalawang isipan natin sapagkat hindi natin matanto sa ating puso kung tama ba ang ating gagawin sa dapat nating gawin. Napakaganda ng mensaheng nais ipabatid ng tula sapagkat sa araw araw nating buhay ay may mga bagay tayong pinagdedesisyunan maging sa simpleng pagpili lamang ng pagkain ay tayo'y nagdedesisyon.
Ngayon dapat nating timbangin kung ang ating naging desisyon ay nakabuti o nakasama.
Kahit pa tila ayaw na magpatuloy pa sa buhay ng may-akda, ay siya pa ri'y tumungo. Hindi man niya sigurado kung anupaman ang mga mangyayari sa kanyang buhay ay sinuong pa rin niya ang landas. Dapat ay matuto tayong pumili ng tamanag desisyon.
Maiihalintulad natin ang buhay sa paglalakad. Kung ano ang tinatahak nating landas ayun ang ating patutunguhan. Bagat napapagod tayo, hindi dapat sumusuko. Ayan ang buhay,marami mang unos,malalagpasan.
Ang tula ay isang magandang talinghaga. Sinasabi na hindi lahat nang problema ay kaya mo na lamang takasan. Minsan kailangan pa rin natin harapin ang mga problema kahit pilit natin itong tinatanggihan. Sa ganitong paraan, matututo tayo na kaya ginugusto natin. Dahil may matututunan tayo. Na sa bawat hakbang nang paa ay dagdag sa hakbang nang ating buhay :)
Ang bawat paghakbang ay simula ng bagong paglalakbay, ngunit sa ating paglalakbay ay nakadarama tayo ng pagkapagod. Mahalaga ito upang mamalas mo ang ganda ng paligid na di natin laging napapansin sa paglalakad.
Maari ko itong iugnay sa pagtahak sa bagong pinto ng paghahangad, na bagamat pagod na ang sarili sa pag-abot sa pangarap ay lakas ng loob at at determinasyon ang nagsisilbing huling alas upang maabot ito kahit maraming dagok na naka-amba sa daan tungo sa gustong makamit.
Kung minsan, nang dahil sa ating mga maling desisyon, madalas tayong magsisi sa huli. sa bawat hakbang ng mga paa na tumutuloy sa likong landas, nakakaramdam tayo ng kahirapan. kaya't mainam na pag-iisipan at tingnan nating mabuti ang ating nilalakaran nang sa gayo'y hindi tayo maligaw ng landas sa ating paglalakbay.
Ang ating mga paa ang magdadala sa atin sa kung saan man tayo paroroon. Nasa sa atin kung saan tayo pupunta, maaaring sa TAMA o sa MALI. Sa paglalakbay, may mga natututunan tayo, na magagamit natin sa ating buhay. :)
Ang tula'y matalinhaga. Hindi dapat intindihin ng literal. Sa aking pagkakaintindi, ang tula'y tungkol sa mga hakbangin sa buhay; mga pangarap na nais maabot. Minsa'y sumusuko ka na o napapagod, ngunit may nag-uudyok pa rin sayong magpatuloy.
Sa bawat desisyon natin, maraming bagay ang dapat na isinasaalang-alang. Dapat pag-isipan muna itong mabuti bago magpasya sapagkat kapag nagkamali ka, mahirap nang bawiin ito kaya dapat ding handa kang panindigan ang desisyon mo.
Itong tulang ito ay maraming kahulugan, kahit sino at ano ay maaring magbigay ng sarili nilang interpretasyon dito. Sa akin naman, Ang ating mga Paa ay ang magdadala sa atin sa taas! Ito ang magaangat sa estado ng ating mga buhay. Kahit minsan ay napapagod kailangan pa rin nating tumayo sa mga paa at sugurin lahat ng problema maari rin itong sipain. XD
sa ating paglakad sa agos ng buhay, may mga oras na tayo ay sumusuko na, na minsan pa ay nagkakaroon ng mga sugat na matagal ang guguguling oras upang maghilom. Magpahinga man saglit sa paglakad, natitiyak ko na patuloy parin ang bawat isa na tatayo upang ipagpatuloy ang kaniyang nasimulan :D
Para sa akin, ito ay nagpapahayag na sa bawat bagay o hakbangin na ating gagawin, wala dapat tayong sisisihin na iba dahil tayo mismo ang gumagawa nito. Kailangan nating panindigan ang bawat aksyon natin gaano man ito kagaan o kabigat.
bawat desisyon na ating binibitawan ay may kalakip na mabuti o masamang bunga. Pero kung patuloy na tayo'y magsisiskap makukuha ntin ang ang ating nais.
Sinasabi sa tulang ito na ang paglalakad ay parang ang ating buhay. Kailangan lamang natin magdesisyon ng tama upang mapunta tayo sa isang landas na makabubuti sa atin.
Para sa akin ang tulang ito ay nagpapahayag ng minsan sa tuwing gumagawa tayo ng kilos o desisyon ay minsan natatakot tayo at minsan ay nagiging padalos-dalos tayo. Ipinahihiwatig nito na maging matapang tayo sa pagharap sa mga bunga ng mga desisyon at kilos na gagawin natin..
Bago gumawa ng desisyon pag isipan muna ang magiging resulta nito upang di natin pagsisihan sa bandang huli. Ang tulang ito ay nagsasabing tayo ang gumagawa ng desisyon sa ating buhay hindi yung ibang tao.
Sa tingin ko ang paglalakad sa tulang ito ay sumisimbolo sa buhay natin. minsan kahit ayaw na natin magpatuloy sa buhay ay kinakailangan pa rin natin mag-continue. At minsan kapag pagod na tayo ang lahat ay sinisisi natin lahat ito sa buhay.
Masasabi natin na ang buhay ay parang paglalakad dahil tayo ang magdedesisyon kung saan tayo pupupunta at kung anong landas ang ating tatahakin. Wag nating sisisihin ang ating paa sa mga sakit na nararamdaman natin dahil tayo mismo ang siyang gumagawa ng ikakasakit natin.
Si Romeo “Rom” Palustre Peña ay tubong Catanauan, (Bahagi ng Bondoc Peninsula) Quezon Province. Kasalukuyang kumukuha ng PhD Philippine Studies sa UP Diliman at dito rin nagtapos ng MA Filipino: Malikhaing Pagsulat. Isang nobelang tungkol sa Bondoc Peninsula ang naging tesis niya. Naging fellow sa iba't ibang writing workshop, UST National Writers’ Workshop 2008 at Ikalawang Palihang Rogelio Sicat 2009. Natanggap na rin sa Iligan Writing Workshop noong 2010 at naging fellow na rin sa IYAS Writing Workshop noong 2011. Nagtapos ng AB Filipinolohiya opsyon sa Mass Communication sa PUP. Naparangalan bilang Top University Academic Scholar ng PUP. Premyado sa Filipino Migration to Hawaii Centennial Literary Prize noong (2006) na itinaguyod ng NCCA at Commission on Filipinos Overseas. Nagwagi rin siya sa National Bookstore Writing Contest (2007) at Gawad Komisyon sa Wikang Filipino sa Sanaysay (2010 at 2012). Maaari siyang makontak sa rhoms.pen@gmail.com
40 comments:
Ang mag desisyon natin sa buhay ang nagdadala sa atin sa mabuti o kaya naman ay sa masama ang bawat isa sa atin ay mayroong kanya-kanyang sapat na pagiisip sa pag gawa ng mga hakbangin sa buhay > subalit kapag namalas natiin na ang ating mga paa ay pagod na sa paghakbang ay mainam muna na magpahinga kahit panandalian,upang ng sa ganoon ay maipagpatuloy pa nito ang napakahabang hakbangin tungo sa tagumpay.
Ewan nga ba. Isang misteryo din ito. Isa rin itong realization. Bilang isang manunulat, may malawak na pag-iisip na simpleng gawa ay may malaking kahulugan
bawat hakbang na ating gagawin ay pagisipang mabuti. isa, dalawa o amrame pang besse ang kailangn nating gawin upang pagsisihan sa bandang huli.
Ang buhay ay parang paglalakad. Tayo ang may desisyon kung tayo ay gagawa ng hakbang at tutunguhin ang isang landas. Hindi dapat natin isisi sa ating mga paa kung tayo may naliligaw, bagkus, tayo ang may gawa ng bawat desisyon ng ating buhay.
nagustuhan ko ang akda. tila nagsasabi sa atin na kahit gaano na kasakit, kahirap ang mga dinaranas natin sa paglalakbay natin sa buhay, ay kailangan nating tuluyang tumuloy at huwag huminto sa paglakad.
Sa tula, isinasambit ng may akda na sya'y napapagod na at tila ayaw na nyang magpatuloy sa buhay ngunit nagpatuloy pa rin sya kahit sya'y nagtitiis dahil sa mga sumusuporta sa kanya. Maganda ang tula, mai-aaplay sa buhay.
Maganda yung mensahe ng tula, kailangan lang natin intindihin ito ng mabuti, suriin at bigyan ng malawak na pagpapaliwanag.
sa buhay natin kelangan nating magdesisyon na siyang naghahantong s mbuti at masamang resulta nito sa ating buhay. kelangan nating pag-isipan ang lahat ng ating mga desisyon na siyang magtutungo sa atin sa tamang landas.
Sa bawat hakbang natin ay mahalaga kaya dapat natin itong ingatan para maging sulit ang mga paghihirap na dinadanas ng ating mga paa. :)
-BSPSYCHOLOGY 1-4
May mga bagay tayong pinagdadaanan sa buhay na minsa'y pinagdadalawang isipan natin sapagkat hindi natin matanto sa ating puso kung tama ba ang ating gagawin sa dapat nating gawin.
Napakaganda ng mensaheng nais ipabatid ng tula sapagkat sa araw araw nating buhay ay may mga bagay tayong pinagdedesisyunan maging sa simpleng pagpili lamang ng pagkain ay tayo'y nagdedesisyon.
Ngayon dapat nating timbangin kung ang ating naging desisyon ay nakabuti o nakasama.
Kahit pa tila ayaw na magpatuloy pa sa buhay ng may-akda, ay siya pa ri'y tumungo. Hindi man niya sigurado kung anupaman ang mga mangyayari sa kanyang buhay ay sinuong pa rin niya ang landas. Dapat ay matuto tayong pumili ng tamanag desisyon.
Maiihalintulad natin ang buhay sa paglalakad. Kung ano ang tinatahak nating landas ayun ang ating patutunguhan. Bagat napapagod tayo, hindi dapat sumusuko. Ayan ang buhay,marami mang unos,malalagpasan.
Kailangan natin pag isipan ang bawat desisyon o "hakbang" na gagawin natin sa ating buhay.
Ang tula ay isang magandang talinghaga. Sinasabi na hindi lahat nang problema ay kaya mo na lamang takasan. Minsan kailangan pa rin natin harapin ang mga problema kahit pilit natin itong tinatanggihan. Sa ganitong paraan, matututo tayo na kaya ginugusto natin. Dahil may matututunan tayo. Na sa bawat hakbang nang paa ay dagdag sa hakbang nang ating buhay :)
Ang bawat paghakbang ay simula ng bagong paglalakbay, ngunit sa ating paglalakbay ay nakadarama tayo ng pagkapagod. Mahalaga ito upang mamalas mo ang ganda ng paligid na di natin laging napapansin sa paglalakad.
Maari ko itong iugnay sa pagtahak sa bagong pinto ng paghahangad, na bagamat pagod na ang sarili sa pag-abot sa pangarap ay lakas ng loob at at determinasyon ang nagsisilbing huling alas upang maabot ito kahit maraming dagok na naka-amba sa daan tungo sa gustong makamit.
Ipinapabatid ng tula na dapat pa rin tayong magpatuloy sa buhay, mangarap at abutin ito, mahirap man ngunit hindi tayo dapat mapagod. -BSPSY 1-4
Kung minsan, nang dahil sa ating mga maling desisyon, madalas tayong magsisi sa huli. sa bawat hakbang ng mga paa na tumutuloy sa likong landas, nakakaramdam tayo ng kahirapan. kaya't mainam na pag-iisipan at tingnan nating mabuti ang ating nilalakaran nang sa gayo'y hindi tayo maligaw ng landas sa ating paglalakbay.
Ang ating mga paa ang magdadala sa atin sa kung saan man tayo paroroon. Nasa sa atin kung saan tayo pupunta, maaaring sa TAMA o sa MALI. Sa paglalakbay, may mga natututunan tayo, na magagamit natin sa ating buhay. :)
mganda ang kahulugan ng akda. kahit simple lamang ang akdang ito. maganda ang ipinahihiwatig nito.
mganda ang kahulugan ng akda. kahit simple lamang ang akdang ito. maganda ang ipinahihiwatig nito.
Ang tula'y matalinhaga. Hindi dapat intindihin ng literal. Sa aking pagkakaintindi, ang tula'y tungkol sa mga hakbangin sa buhay; mga pangarap na nais maabot. Minsa'y sumusuko ka na o napapagod, ngunit may nag-uudyok pa rin sayong magpatuloy.
Makabuluhan at may koneksyon sa ating mga buhay ang tulang ito. Ipinahihiwatig na kahit ano pa mang pagsubok ay tatayo pa rin tayo at di bibigay.
Sa bawat desisyon natin, maraming bagay ang dapat na isinasaalang-alang. Dapat pag-isipan muna itong mabuti bago magpasya sapagkat kapag nagkamali ka, mahirap nang bawiin ito kaya dapat ding handa kang panindigan ang desisyon mo.
Itong tulang ito ay maraming kahulugan, kahit sino at ano ay maaring magbigay ng sarili nilang interpretasyon dito. Sa akin naman, Ang ating mga Paa ay ang magdadala sa atin sa taas! Ito ang magaangat sa estado ng ating mga buhay. Kahit minsan ay napapagod kailangan pa rin nating tumayo sa mga paa at sugurin lahat ng problema maari rin itong sipain. XD
sa ating paglakad sa agos ng buhay, may mga oras na tayo ay sumusuko na, na minsan pa ay nagkakaroon ng mga sugat na matagal ang guguguling oras upang maghilom. Magpahinga man saglit sa paglakad, natitiyak ko na patuloy parin ang bawat isa na tatayo upang ipagpatuloy ang kaniyang nasimulan :D
Para sa akin, ito ay nagpapahayag na sa bawat bagay o hakbangin na ating gagawin, wala dapat tayong sisisihin na iba dahil tayo mismo ang gumagawa nito. Kailangan nating panindigan ang bawat aksyon natin gaano man ito kagaan o kabigat.
bawat desisyon na ating binibitawan ay may kalakip na mabuti o masamang bunga. Pero kung patuloy na tayo'y magsisiskap makukuha ntin ang ang ating nais.
Sinasabi sa tulang ito na ang paglalakad ay parang ang ating buhay. Kailangan lamang natin magdesisyon ng tama upang mapunta tayo sa isang landas na makabubuti sa atin.
Para sa akin ang tulang ito ay nagpapahayag ng minsan sa tuwing gumagawa tayo ng kilos o desisyon ay minsan natatakot tayo at minsan ay nagiging padalos-dalos tayo. Ipinahihiwatig nito na maging matapang tayo sa pagharap sa mga bunga ng mga desisyon at kilos na gagawin natin..
Bago gumawa ng desisyon pag isipan muna ang magiging resulta nito upang di natin pagsisihan sa bandang huli. Ang tulang ito ay nagsasabing tayo ang gumagawa ng desisyon sa ating buhay hindi yung ibang tao.
maganda ang pinahihiwatig ng tulang ito..bawat hakbang o desisyong ating gagawin angy dapat pagkaingatan..upang hindi nating pagsisihan sa huli..
maganda ang pagkakagawa...(:
Ang mga pagsubok na ating kinahaharap ay tumutulong sa atin para maging isang mas malakas na tao.
Kung mayroon ka mang layunin sa buhay ay kahit anong hirap at sakit ay gagawin mo ang kahit ano upang matupad ang iyong mithiin.
Sa tingin ko ang paglalakad sa tulang ito ay sumisimbolo sa buhay natin. minsan kahit ayaw na natin magpatuloy sa buhay ay kinakailangan pa rin natin mag-continue. At minsan kapag pagod na tayo ang lahat ay sinisisi natin lahat ito sa buhay.
Masasabi natin na ang buhay ay parang paglalakad dahil tayo ang magdedesisyon kung saan tayo pupupunta at kung anong landas ang ating tatahakin. Wag nating sisisihin ang ating paa sa mga sakit na nararamdaman natin dahil tayo mismo ang siyang gumagawa ng ikakasakit natin.
Very inspiring. Sana mapost to sa FB. =)
Post a Comment